الیسع (پیامبر)
| اطلاعات پیامبر | |
|---|---|
| نام در قرآن: | اَلْیَسَع |
| نام در کتاب مقدس: | Elisha |
| نام قوم: | بنی‌اسرائیل |
| پس از: | الیاس |
| خویشاوندان مهم: | ابراهیم |
| معجزات: | زنده گرداندن مردگان، شفای بیماران |
| پیامبران هم‌عصر: | الیاس |
| دین: | یکتاپرستی |
| تکرار نام در قرآن: | ۲ بار |
- | |
| پیامبران | حضرت محمد(ص) • ابراهیم • نوح • عیسی • موسی • سایر پیامبران |
اَلْیَسَع از پیامبران بنی‌اسرائیل که پس از الیاس به پیامبری مبعوث شد. نام او دو بار در قرآن آمده و کتاب مقدس با تفصیل بیشتری به شخصیت وی پرداخته است. برخی از مفسران قرآن، الیسع را با شخصیت‌های دیگر مانند خضر و یوشع یکی می‌دانند. در روایات شیعی، معجزه‌هایی از او مانند شفای بیماران و راه‌رفتن روی آب نقل شده است.
شخصیت‌شناسی
نام الیسع دو بار در قرآن در سوره‌های انعام و ص آمده است. در این آیات بدون توضیحی درباره شخصیت و نبوت الیسع، از او با تعبیر «برتری یافته» و «خوبان» یاد شده است. گذرا بودن اشاره قرآن به الیسع و اطلاعات اندک منابع تفسیری و روایی از او سبب شده است بسیاری از عالمان، الیسع را با برخی از پیامبران دیگر یکی بدانند.
عده‌ای از مفسران، الیسع را همان یوشع نبی می‌دانند و نام الیسع را برگرفته از این نام می‌دانند. بعضی او را با حضرت خضر یکی دانسته‌اند. در مقابل، عده‌ای دیگر او را پیامبری با همین نام می‌دانند که از نسل ابراهیم(ع) و یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل بوده است.
نام الیسع در کتاب مقدس، الیشع است. کتاب مقدس در مقایسه با قرآن با تفصیل بیشتری از وی یاد کرده است. در این کتاب ماجرای جدایی او از الیاس، معجزه‌های وی و گفتگوهایی که با افراد مختلف داشته، نقل شده است.
پیامبری
الیسع در جوانی هنگامی که گرفتار بیماری شده بود، با دعای الیاس سلامت خود را بازیافت و پس از آن شاگرد او شد و همه جا همراه او بود. پس از آنکه الیاس به آسمان عروج کرد، الیسع عهده‌دار پیامبری شد. مطابق روایات، شرایط دین‌داری در زمان پیامبری وی دگرگون شد. آحاب پادشاه بنی‌اسرائیل و همسرش که مردم را به بت‌پرستی سوق می‌دادند، در دوره نبوت الیسع از بین رفتند. همچنین در دوره نبوت او، عده زیادی از بنی اسرائیل دعوت او را پذیرفتند.
معجزات
در روایتی از امام رضا(ع) آمده است که الیسع مانند عیسی(ع) معجزاتی چون زنده گرداندن مردگان، شفا دادن بیماران و روی آب راه‌رفتن داشته است.
پانویس
- ↑ برای نمونه مراجعه کنید به کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، باب ۴، آیه ۱.
- ↑ سوره انعام، آیه ۸۶؛ سوره ص، آیه ۴۸.
- ↑ حاج منوچهری، «الیسع»، ج۱۰، ص۱۲۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۵، ص۳۲۶.
- ↑ بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۲۸۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۵، ص۳۲۶.
- ↑ علامه طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۷، ص۲۴۳.
- ↑ برای نمونه مراجعه کنید به کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، باب ۴، آیه ۱.
- ↑ کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، باب ۲، آیات ۱-۱۸.
- ↑ کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، باب ۲، آیات ۱۹-۲۵.
- ↑ کتاب مقدس، کتاب دوم پادشاهان، بخش ۴، آیات ۱-۷.
- ↑ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۴۶۲-۴۶۴.
- ↑ ثعلبی، قصص الانبیاء، دار الرائد العربی، ص۲۵۹-۲۶۰.
- ↑ طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۱۸.
منابع
- قرآن.
- کتاب مقدس.
- بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التاویل، تحقیق محمد عبدالرحمن المرعشلی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
- ثعلبی، احمد بن محمد، قصص الأنبیاء المسمی بعرائس المجالس، بیروت، دار الرائد العربی، بی‌تا.
- حاج منوچهری، فرامرز، «الیسع»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظمی بروجردی، جلد ۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
- طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، مشهد، نشر المرتضی، ۱۴۰۳ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
- علامه طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، موسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ سوم، ۱۳۹۳ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهل و یکم، ۱۳۸۰ش.
پیوند به بیرون